یادداشت خبرگزاری فارس: «رستاخیز» و روندی که می‌تواند به تولید فیلم‌های دینی کمک کند.

خبرگزاری فارس – گروه سینما: امروز شاید کمتر کسی وجود داشته باشد که به نقش پررنگ هنر خصوصا سینما در پیشبرد اهداف عالیه انسانی معتقد نباشد. امروز علمای مذهبی، نخبگان در علوم مختلف، صاحبان فکر و اندیشه همه در بیان هم به این نکات توجه دارند که راه فراگیر و البته میان بر ترویج مفاهیم بلند دینی و انسانی همین سینما است؛ سینمایی که هم اینک متاسفانه بواسطه حضور صاحبان زر و زور در آن کارکردش به عکس آن چیزی که باید باشد تبدیل شده است.

در ایران به عنوان مهمترین کشور پیشرو در حوزه انتشار مفاهیم انسانی و دینی، چند سالی است که اتفاقاتی خوبی برای حضور بهتر و موثرتر در ساخت چنین فیلم هایی صورت گرفته است. طبعا فیلم های مذهبی-تاریخی به جهت گستردگی پروداکشن شان جزو کارهای بسیار سخت و با هزینه های بسیار زیاد هستند و اگر قرار باشد نیت، ساخت یک کار جهانی باشد طبعا این سختی چند برابر خواهد شد. با وجود این سختی ها و پیچیدگی‌ها اما مسئولان و برخی فیلمسازان کار را رها نکردند و قدم در راهی گذاشته اند که می توان به آینده آن در یک مسیر چند ساله امیدوار بود.

نمونه این فیلم ها، فیلم محمد(ص) ساخته مجید مجیدی و قبل تر از آن فیلم رستاخیز ساخته احمدرضا درویش است که به جهت گستردگی کار، اتفاقی مثبت در این حوزه محسوب می شود. طبعا منظور دراینجا تعریف از فیلم در وهله نخست نیست بلکه شروع اتفاق خوبی است که می تواند با طی نمودن یک مسیر درست و افزایش تجربه ها و برطرف نمودن اشکالات تبدیل به یک جریان موثر و بزرگ شود.

این روزها صحبت درباره فیلم رستاخیز که به قیام امام حسین(ع) می پردازد با خبرها درباره نزدیکی اکران آن بالا گرفته است. طبعا به جهت حساسیت موضوع این فیلم، واکنش ها نه تنها طبیعی بلکه دلگرم کننده است و نشان از حساسیت مبارکی است که درباره مهمترین اتفاق تاریخ وجود دارد. با این حال در این باره چند نکته قابل بیان است:

فیلم رستاخیز نتیجه تلاش ۱۰ ساله یک گروه برای یک هدف مبارک است. طبعا این فیلم اشکالاتی دارد که باید برطرف شود و سازندگان آن هیچگاه صحبتی مبنی بر اینکه اشکالات مورد قبول اکثریت منتقدان را برطرف نمی کنند نداشته اند و حتی خودشان نیز از نزدیک ایرادات منتقدان را شنیده اند و در این باره قول مساعد داده اند که اصلاحات انجام شود. اظهار نظر حجت الاسلام والمسلمین علم الهدی امام جمعه مشهد به خوبی گواه این ماجرا بوده است.

فرق زیادی بین فیلمی است که اشکالاتی دارد با فیلم “موهن” است. فیلم “موهن” تعاریفی دارد. نگارنده خود فیلم رستاخیز را دارای اشکالاتی می داند اما استدلال موثقی مبنی بر موهن بودن فیلم نشنیده است. در نسخه جدید البته عمده این اشکالات برطرف شده است و با یک بررسی می توان دریافت که عمده ایرادات مربوط به نسخه قبل از اصلاح است.

شاید یکی از عمده ترین ایرادات عنوان شده درباره فیلم، نشان دادن چهره مبارک حضرت عباس(ع) است. واقعا شاید عدم نمایش چهره پرچمدار عاشورا بهتر می بود اما باید به این نکته توجه کرد که درباره عدم نمایش چهره بزرگان دین مانع شرعی وجود ندارد و یا حداقل این موضوع، موردی نیست که قاطبه علما روی آن اتفاق نظر داشت باشند و طبعا نمی توان این مساله را دلیل بر وهن فیلم دانست. البته در این مسیر سخن علما خصوصا مراجع معظم تقلید محترم است و باید شبهات ایشان در این باره برطرف شود.

به هرحال فیلم رستاخیر با تمام ایراداتی که دارد و البته همانطور که در بالا آمد عمده آن نیز برطرف شده، حرکت در یک مسیر مبارک است که این موضوع از خود فیلم مهمتر است. سالها همه دلسوزان این نقد درست را مطرح می کردند که درباره حوادث بزرگ تاریخ اسلام اتفاق هنری مهمی نیفتاده است. حالا فیلم هایی مانند رستاخیز اگرچه با این آرمان فاصله دوری دارند اما می توانند تکمیل کننده این روند باشند. نکته این است که باید به این مسیر کمک کرد نه اینکه هزینه ساخت چنین فیلمی آنقدر بالا برود که در کل این مسیر خلل و مانع ایجاد شود و البته توضیحات دست اندرکاران رستاخیز درباره موارد اصلاحی می تواند در این مسیر کمک موثری باشد.